دلایل و خطرات کاهش اشتها

تا به حال کم اشتهایی را تجربه کرده اید و می دانید علت بی اشتهایی چیست و چه خطراتی برای سلامتی تان دارد؟
چرا بی اشتهایی این چنین فراگیر است؟ در دنیا میلیون ها نفر از زنان و مردان از اختلالات خوردن رنج می‌برند.
اختلالات خوردن فقط دارای یک علت واحد، نظیر بی اشتهایی عصبی، نیستند؛
با این حال، نگرانی درباره‌ی وزن و تناسب بدن در تمام اختلالات خوردن تاثیرگذار است.
علت‌های بی‌اشتهایی عصبی می‌توانند شامل عواملی از جمله ژنتیک،
فرهنگ، محیط زیست، و بیولوژیک (زیست‌شناختی) باشند.

علت بی اشتهایی

۱. علت‌های بیولوژیک بی اشتهایی

به اعتقاد برخی از دانشمندان، محور هیپوتالاموس- هیپوفیز-آدرنال (HPA) در بدن نقش مهمی در بسیاری
از انواع اختلالات خوردن ایفا می‌کند. این دستگاه پیچیده‌ی موجود در مغز رفتارهایی از قبیل خوردن را کنترل،
و وضعیت‌هایی نظیر تشنگی، گرسنگی، و ترشح هورمون را تنظیم می‌کند.
این دستگاه برای تنظیم اشتها و هم‌چنین، خلق و خو پیام‌رسان‌های عصبی شیمیایی ترشح می‌کند.

وجود ناهنجاری در این پیام‌رسان‌های شیمیایی – به خصوص دوپامین، سروتونین، و نوراپی‌نفرین،
ممکن است یکی از علت‌های احتمالی بروز بی اشتهایی عصبی باشد.
به هم ریختن تعادل میان این مواد شیمیایی می‌تواند به توضیح این مسئله کمک کند که چرا آدم‌هایی که به بی اشتهایی مبتلا هستند
از خوردن غذا لذت نمی‌برند. این مسئله می‌تواند یک علت بیولوژیک (زیست‌شناختی) برای بی اشتهایی عصبی به شمار برود.

۲. علت‌های ژنتیکی بی اشتهایی

اگر سابقه‌ی ابتلا به بی اشتهایی در افراد خانواده‌تان وجود داشته باشد،
احتمال ابتلای شما نیز به این وضعیت هشت برابر بیش‌تر می‌شود. به اعتقاد برخی از دانشمندان،
چنان‌چه یک دختر دارای حداقل یک خواهر یا برادری باشد که به بی اشتهایی مبتلا است،
احتمال ابتلای وی به این وضعیت ۱۰ الی ۲۰ برابر بیش‌تر می‌شود. دانشمندان برخی کروموزوم‌های خاصی را شناسایی کرده‌اند
که ممکن است در ایجاد بی اشتهایی یا پرخوری عصبی نقش داشته باشند؛
مطالعات نشان داده‌اند دوقلوها معمولا مشترکا دچار اختلالات خوردن می‌شوند.

هم‌چنین، آدم‌هایی که دارای سابقه‌ی خانوادگی افسردگی یا سوء مصرف الکل هستند،
بیش‌تر از دیگران در معرض خطر ابتلا به بی اشتهایی قرار دارند.
با این‌که استعداد ژنتیکی به این معنی نیست که همه‌ی آدم‌هایی که دارای سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به اختلالات خوردن هستند،
حتما به این وضعیت دچار می‌شوند، این یکی از مهم‌ترین علت‌های احتمالی ابتلا به بی اشتهایی به شمار می‌رود.

۳. عوامل خطر و علت بی اشتهایی

ابتلا به بی اشتهایی در میان زنان بیش‌تر از مردان شایع است. حدود ۹۰ الی ۹۵ درصد از بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی زن هستند.
دلیل این مسئله کاملا مشخص نشده است. احتمال ابتلا به اختلالات خوردن در میان نوجوانان و جوانان بیش‌تر از بزرگسالان است؛
با این حال، این اختلالات در میان کودکان شایع‌تر است.
بلوغ زودرس که ظاهرا با اختلالات خوردن و سایر مشکلات هیجانی در دختران ارتباط نزدیکی دارد،
به عنوان یکی دیگر از علت‌های احتمالی بی اشتهایی شناخته می‌شود.

۴. اتفاقات تاثیرگذار در زندگی؛ علت بالقوه‌ی بی اشتهایی

بروز برخی اتفاقات تاثیرگذار در زندگی آن دسته از آدم‌هایی که در برابر علت‌های بروز اختلالات خوردن آسیب‌پذیر هستند،
می‌تواند باعث ابتلا به بی اشتهایی عصبی شود. این اتفاقات ممکن است شامل آغاز دوره‌ی بلوغ و جوانی،
پایان یک رابطه، مرگ یکی از عزیزان، یا افزایش استرس در مدرسه یا محل کار باشند.

۵. علت‌های محیطی بی اشتهایی

ظاهرا برخی از علت‌های بروز بی اشتهایی به محیط خانواده مربوط می‌شوند.
خانواده‌های آدم‌هایی که به بی اشتهایی عصبی مبتلا می‌شوند، معمولا بیش از اندازه‌ خشک و سختگیر هستند.
این بیماران سبک زندگی خانواده‌شان را معمولا “خفقان‌آور و بسته” توصیف می‌کنند،
و تقلا برای مستقل شدن باعث بروز بی اشتهایی در این آدم‌ها می‌شود.
بی اشتهایی ناشی از این عوامل معمولا در دوره‌ی بلوغ و نوجوانی ایجاد می‌شود.

مادرها و پدرهایی که به ظاهر خود بیش از اندازه اهمیت می‌دهند و با پیروی از رژیم غذایی به دنبال لاغر شدن هستند،
یا دائما از وضعیت ظاهری کودکان‌شان انتقاد می‌کنند، ممکن است باعث ایجاد بی اشتهایی در آن‌ها شوند؛
هم‌چنین، وجود سوء رفتار جنسی و جسمی نیز در محیط خانواده ممکن است به بی اشتهایی کودکان منجر شود.
حضور در فعالیت‌هایی که به بدن‌های بسیار لاغر نیاز دارند، نظیر رقص باله یا مدلینگ،
نیز یکی دیگر از علت‌های احتمالی ابتلا به بی اشتهایی به شمار می‌رود.

۶. علت‌های فرهنگی بی اشتهایی عصبی

در بسیاری از جوامع، لاغر بودن معادل زیبا بودن است؛ و همین مسئله از لحاظ فرهنگی بر زنان فشار وارد می‌کند که لاغر بمانند.
علت‌های فرهنگی بی اشتهایی می‌توانند شامل تصاویر غیر واقعی از زنان لاغری باشند که مشاهده‌ی آن‌ها انتظارات بی‌موردی ایجاد می‌کند.
تصاویر سلبریتی‌های بسیار لاغر باعث می‌شوند تصویر وزن سالم و مناسب در ذهن بیننده تغییر کند.
در نتیجه، زنان ممکن است برای داشتن بدن‌هایی بسیار لاغر به پیروی از رژیم‌های غذایی یا انجام سایر روش‌ها روی بیاورند؛
با توجه به عوامل بیولوژیکی که شکل بدن آدم‌ها را تعیین می‌کنند، رسیدن به این هدف برای بیش‌تر زنان غیر ممکن است. در نتیجه،
زنان ممکن است از وزن طبیعی و سالم بدن‌شان رضایت نداشته باشند.

در کنار این عوامل، در همین رسانه‌هایی که دائما لاغری بیش از اندازه را تبلیغ می‌کنند،
خوراکی‌های ناسالم مملو از کالری نیز به شدت تبلیغ می‌شوند؛ همه‌ی این‌ها پیام‌هایی متناقض و گیج کننده
به جامعه هستند و می‌توانند باعث بروز بی اشتهایی عصبی در آدم‌ها شوند.

۷. مشکلات روانشناختی که ممکن است به بی اشتهایی منجر شوند

آدم‌هایی که به اختلالات خوردن دچار هستند، معمولا برخی ویژگی‌ها و رفتارهای مشترک از خود نشان می‌دهند.
کاملا مشخص نیست آیا این ویژگی‌ها و رفتارها باعث بی اشتهایی می‌شوند؛ آیا آن‌ها علت‌های بیولوژیکی مشترکی برای بی اشتهایی ایجاد می‌کنند؛
یا آیا احتمال ابتلا به اختلالات خوردن را در آدم‌ها افزایش می‌دهند.
این ویژگی‌ها شامل پایین بودن عزت نفس، بد ریخت انگاری بدن، الگوهای فکری انعطاف ناپذیر، نیاز به کنترل یا تکامل، مشکل در یافتن راه درست، و وابستگی هستند.
آدم‌هایی که به بی اشتهایی مبتلا می‌شوند معمولا کمال‌گرا یا می‌خواهند به دستاوردهایی بیش‌تر از حد توان‌شان برسند
و در هر کاری که انجام می‌دهند بهترین باشند. این آدم‌ها دائما از خود انتقاد می‌کنند.

۸. اختلالات شخصیتی و بد ریخت انگاری؛ عامل بی اشتهایی

برخی اختلالات شخصیتی روانشناختی ممکن است باعث بروز بی اشتهایی عصبی شوند. این اختلالات عبارت هستند از اختلال شخصیت دوری گزین،
اختلال شخصیت وسواسی جبری، اختلال خودشیفتگی، و اختلال شخصیتی مرزی. هم‌چنین، افسردگی نیز در میان بیماران مبتلا به اختلال خوردن شایع است.
اختلال بد ریخت انگاری، نظیر اختلال خودزشت‌انگاری، می‌تواند تصویر بدی از بدن فرد بیمار در ذهن‌اش ایجاد کند.
این اختلال ممکن است در اثر عوامل روانشناختی، اجتماعی، یا بیولوژیک ایجاد شود، و معمولا با بی اشتهایی و سایر اختلالات خوردن نیز در ارتباط است.

با این‌که مشکلات سلامتی ناشی از بی اشتهایی، نظیر پیامدهای هیجانی و جسمی، می‌توانند مخرب باشند،
ولی این بیماری قابل درمان است. درمان اختلالات خوردن نیازمند یک دوره‌ی درمانی سه بخشی است که عبارت هستند
از بازگشت بیمار به وزن طبیعی و سالم، درمان علت‌های روانشناختی بی اشتهایی، و کاهش یا حذف رفتارها و افکاری که به اختلال خوردن منجر می‌شوند.
منبع : healthyplace

آیا میدانید مصرف سبوس برنج به شما کمک میکند به وزن دلخواه خود برسید ؟